طبع (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها) (←‏منابع)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «طبع» (ṬBˁ)؛ مهر زدن. این ریشه 11 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

طبع: مهر زدن. «بَلْ‏ طَبَعَ‏ اللَّهُ عَلَيْها بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا» نساء: 155. در قاموس گويد: «طَبَعَ‏ عَلَيْهِ: خَتَمَ». راغب گفته: طبع آنست كه شى‏ء را بصورتى و شكلى در آورى مثل طبع سكّه و درهم. مراد از طبع و مهر زدن بقلب آن است كه شخص حاضر بقبول حق نشود و زير بار آن نرود هر چند بآن يقين داشته باشد (قاموس قرآن، ج4، ص206).

ساخت‌های صرفی در قرآن

طَبَعَ (فعل مجرد): 11 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن طَبَعَ طَبَعَ طَبَعَ طبع: مهر زدن قاموس قرآن، ج‏4، ص: 205
آفروآسیایی *ṭibaʕ- طبع push فشار دادن
سامی *ṭVbaʕ- طبع 'put a seal' "مهر زدن"
عربی ṭbʕ طبع

منابع

طبع (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2