صنع (ریشه)
ریشه «صنع» (ṢNˁ)؛ ساختن ماهرانه. این ریشه 20 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
صنع: عمل. «وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فِيها» هود: 16. آنچه در دنيا كردند پوچ شد. راغب آنرا جودت فعل گفته گويد: هر صنع فعل است ولى هر فعل صنع نيست. و آن بحيوان و جماد نسبت داده نميشود بر خلاف فعل (قاموس قرآن، ج4، ص154).
ساخت‌های صرفی در قرآن
صَنَعَ (فعل مجرد): 15 بار
صُنع (اسم): 2 بار
صَنعَة (مصدر): 1 بار
مَصانِع (جمع مَصنَع): 1 بار
اِصطَنَعَ (فعل باب افتعال): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | صَنَعَ | صَنَعَ | صَنَعَ | صنع: عمل | قاموس قرآن، ج4، ص: 154 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ṣnʕ | صنع | to make, act skillfully | ساختن، ماهرانه عمل کردن |