خور (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۴ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «خور» (H̬WR)؛ صدای گاو، نعره. این واژه 2 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

خوار: صداى گاو. راغب ميگويد: خوار مخصوص بصداى گاو است و گاهى بطور استعاره بصداى شتر گفته ميشود وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى‏ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَداً لَهُ‏ خُوارٌ اعراف: 148 قوم بعد از رفتن وى از زيورهاى خود گوساله‏ايكه پيكر بود بساختند كه صداى گوساله داشت. اين كلمه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است: اعراف 148- طه 88 (قاموس قرآن، ج2، ص311).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خُوار (اسم): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن خُوار خُوار خُوار خوار: صداى گاو قاموس قرآن، ج‏2، ص: 311
آفروآسیایی *qʷar- or *qVwar- خر voice, call, cry صدا، صدا زدن، گریه
آفروآسیایی *ḫVr(ḫVr)- (?) خر snore خروپف کردن
سامی *ḫVwVr- خور 'bellow' نعره- صدای گاو
سامی *ḫVrr- خرر 'snore' 'خروپف'
عربی h_wr خور
عربی ḫrr خرر

منابع

خور (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2