حلقوم (ریشه)
ریشه «حلقوم» (Ḥulqūm)؛ گلو. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
حلقوم: گلو. در اقرب گويد: حُلْقُوم بمعنى حلق است واو و ميم بر آن اضافه شده. فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ وَ أَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ واقعه: 83 پس چرا وقتى جان بگلو رسيد و شما در آنوقت نظاره ميكنيد. اين كلمه فقط يكبار در قرآن بكار رفته است (قاموس قرآن، ج2، ص166).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حُلقوم (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حُلقوم | حُلقوم | حُلقوم | حلقوم: گلو- فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ وَ أَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ واقعه: 83 | قاموس قرآن، ج2، ص: 166 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ḥalḳ-, *ḥalḳū/um- | حلق | Adam's apple, throat | سیب آدم، گلو | ||
| اکدی | (?) *a/elī/āḳu in līḳ (laḳ, aliḳ, elaḳ) pî | َ/ِلِ/َقُ ِن لِق (لَق\ َلِق\ ِلَق) فِ | 'palate' OB on | "کام" | [CAD l 205], [AHw 555] (lit. "the l. of the mouth") | |
| اگاریتی | (?) ḥlḳ | حلق | 'parte, miembro' | بخش، عضو | [DLU 176]. | |
| گعز | ḥǝlḳ | حلق | 'throat, gullet, palate' | "گلو، حلق، کام" | [LGz 230] | |
| مهری | ḥǝlḳǝmūt | حلقمُت | 'Adam's apple' 'circle, ring' JM 178 < Arb? | 'سیب آدم' «دایره، حلقه» | [JM 179]; cf. ḥewḳāt | |
| جبالی | ḥalḳũt (<*ḥalḳum-t) do. | حَلقُت (\حَلقُم-ت) | 'circle, ring' in | "دایره، حلقه" | [JJ 110]; cf.[JJ 110] <Arb? | |
| حرصوصی | ḥelḳemōt do. | حِلقِمُت | 'circle, ring' <Arb? | "دایره، حلقه" < عربی؟ | [JH 59]; ḥewḳāt | |
| سقطری | QALAN-V ḥɛlḳɔ̄́moh | حِلقُ́مُه | 'pomme d'Adam' 'gorge, pomme d'Adam' | سیب آدم، گلو | [SSL 3 95], QADHUB ḥalḳámoh | |
| عربی | ḥalḳ- | حَلق- | 'gosier, gorge' 'gorge' | گلو | [BK 1 481]; ḥalḳūm- | |