شکک (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «شکک» (ŠKK)؛ شکّ، گمان. این ریشه 15 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

شكّ: گمان. توقف. طبرسى آنرا وقوف ... معنى كرده و فرمايد: مثل آنكه در خانه بودن زيد شك كند نزد او به هيچ يك از بودن و نبودن مزيتى نيست لذا توقف ميكند. راغب گويد: آن اعتدال و تساوى نقيضين است در نزد انسان.

بر خلاف ظنّ كه يكى از دو طرف را ترجيح ميدهد «بَلْ هُمْ فِي‏ شَكٍ‏ يَلْعَبُونَ» دخان: 9. «فَما زِلْتُمْ فِي‏ شَكٍ‏ مِمَّا جاءَكُمْ بِهِ» غافر: 34.

در بعضى از آيات شك با «مريب» توصيف شده است مثل‏ «وَ إِنَّنا لَفِي‏ شَكٍ‏ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ مُرِيبٍ» هود: 62 (قاموس قرآن، ج4، ص64).

ساخت‌های صرفی در قرآن

شَکّ (اسم): 15 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن شَکّ شَکّ شَکّ شكّ: گمان قاموس قرآن، ج‏4، ص: 64
آفروآسیایی *ĉuk- شک sharp weapon سلاح تیز
آفروآسیایی *ĉuk- شک cut, pierce بریدن، سوراخ کردن
سامی *ŝuk- شک 'sharp weapon' "سلاح تیز"
سامی *ŝuk- شک 'pierce (with a spear)' 1, 'skewer' 2 ' سوراخ کردن (با نیزه)' 1، 'سیخ' 2
عبری ŝukkā شُککَ
جبالی ŝekk 2 شِکک
عربی škk شکک

منابع

شکک (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2