سور (حصار)
ریشه «سور» (SWR)؛ حصار شهر، دیوار. این ریشه 2 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سُور ديوار شهر را گفته اند (حصار). «فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ» حديد: 13. ميانشان ديوارى و حائلى كه درب دارد زده شد (قاموس قرآن، ج3، ص350-351).
ساخت‌های صرفی در قرآن
تَسَوَّرَ (فعل باب تفعُّل): 1 بار
سور (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | تَسَوَّرَ | تَسَوَّرَ | تَسَوَّرَ | سور ديوار شهر- و تسوّر: بالا رفتن از دیوار - (حصار) «فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ» حديد: 13. | قاموس قرآن، ج3، ص: 350 | |
| آفروآسیایی | *ca/ib(-ar)- | سب | fence, fenced dwelling | حصار، خانه حصارکشی شده | ||
| سامی | *sib- 3, 4 ~ *sibir- 1, 2 ~ (?) *sVbVr (or <*swr) 5 | سب | 'fortification' 3, 'outskirts of a city' 4, 'to fence off' 5 | "استحکامات" 3، "حومه شهر" 4، "حصار کشی" 5 | ||
| گعز | sibā 4 | سِبَ L 8 | LGz 482 | |||
| جبالی | esber 5 *swr | ِسبِر سور | JJ 232 | |||
| عربی جدید | Oman sība 3 | سِبَ | ||||