سلح (ریشه)
ریشه «سلح» (SLḤ)؛ سلاح، جنگ‌افزار. این واژه 4 بار در قالب صورت جمع «أسلحۀ» در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سلح: سلاح هر چيزى است كه با آن بجنگند چنانكه در مجمع و مفردات و اقرب گفته است. جمع آن اسلحه است كه چهار بار در قرآن، مثلا سوره نساء آيه 102 آمده است «وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ ...» (قاموس قرآن، ج3، ص286).
ساخت‌های صرفی در قرآن
اَسلِحَة (اسم. جمع سِلاح): 4 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | اَسلِحَة | اَسلِحَة | اَسلِحَة | سلح: سلاح هر چيزى است كه با آن بجنگند چنانكه در مجمع و مفردات و اقرب گفته است | قاموس قرآن، ج3، ص: 286 | |
| آفروآسیایی | *silaḥ- | سلح | sharp weapon | سلاح تیز | ||
| سامی | *šilāḥ- | شلح | 'weapon' 1, 'javelin' 2 | "سلاح" 1، " نیزه" 2 | ||
| اگاریتی | šlḥ 2 | شلح | ||||
| عبری | šelaḥ 2 | شِلَح | ||||
| آرامی | šilḥa 1 | شِلحَ | ||||
| عربی | silāḥ- 1 | سِلَح- | ||||