سبت (تعطیلی)
ریشه «سبت» (SBT)؛ بریدن، قطع کار، تعطیلی. این ریشه 9 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سبت: قطع. بريدن (مفردات) «سَبَتَ الشَّيْءَ: قَطَعَهُ» وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً نباء: 9. راغب گويد يعنى خواب را بريدن عمل قرار داديم ناگفته نماند سبات در آيه آرامش و استراحت است و آن نوعى قطع عمل است يعنى خوابتان را براى شما آرامش قرار داديم چنانكه فرموده جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ ... يونس: 67، غافر: 61 (قاموس قرآن، ج3، ص207).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سَبَتَ (فعل مجرد): 1 بار
سَبت (علم زمان (شنبه)؟/مصدر (تعطیلی)): 6 بار
سُبات (اسم): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سَبَتَ | سَبَتَ | سَبَتَ | سبت: قطع کار و تعطیلی | قاموس قرآن، ج3، ص: 207 | |
| آفروآسیایی | *sVbVt- | سبت | cut | بریدن | ||
| سامی | *šVbit-/*šVbut- | شبت | 'cut, shave' | "بریدن، تراشیدن" | ||
| عربی | sbt | سبت | ||||