سبب (دشنام)
ریشه «سبب» (SBB)؛ دشنام، توهین. این ریشه تنها 2 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سب: دشنام: در صحاح آمده «السَّبُ: الشَّتِّمُ» راغب و اقرب آنرا دشنام دردناك و سخت گفتهاند وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ ... انعام:108 (قاموس قرآن، ج3، ص205).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سَبَّ (فعل مجرد): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سَبَّ | سَبَّ | سَبَّ | سب: دشنام: در صحاح آمده «السَّبُ: الشَّتِّمُ» راغب و اقرب آنرا دشنام دردناك و سخت گفتهاند وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ | قاموس قرآن، ج3، ص: 205 | |
| آفروآسیایی | *sib- | سب | be angry | عصبانی بودن | ||
| آفروآسیایی | *sabVʔ-/*sabVy- | سبء | sin, lie | گناه، دروغ | ||
| سامی | *šVbb- | شبب | 'insult (v.)' | "توهین کردن" | ||
| سامی | *šVbb- | شبب | 'insult (v.)' | "توهین کردن" | ||
| مهری | seb | سِب | ||||
| جبالی | sebb | سِبب | ||||
| عربی | sbb | سبب | ||||