رحم (رحمت)

ریشه «رحم» (RḤM)؛ دوستی، مهربانی. این ریشه در این معنا، جمعا 327 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

رحمة: مهربانى. «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ» (اسراء: 24). بال تواضع را براى آنها از روى مهربانى بخوابان‏ (قاموس قرآن، ج3، ص69).

ساخت‌های صرفی در قرآن

رَحِمَ (فعل مجرد): 28 بار

راحِم (اسم فاعل): 6 بار

رَحیم (صفت فعیل): 116 بار

رَحمان (صفت/اسم علم): 57 بار

رَحمَة (اسم): 114 بار

مَرحَمَة (مصدر): 1 بار

اَرحَم (صفت تفضیل): 4 بار

رُحم (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	لاتین
آفروآسیایی باستان	riḥim	رِحِم		زهدان، بارداری	uterus, pregnancy	ارتباط رحِم (زهدان) با مهربانی و لطافت	Orel, 449 (No. 2118) Starling, Number: 2617
سامی باستان	raḥm, riḥm	رَحم، رِحم		رَحِم، زهدان	uterus
عبری	רחם	رحم	rḥm	نرم بودن	be soft	رابطه با عربی. رخم	Gesenius, 933
	רָחַם	راحَم	rāḥam	فعل اسمی. دوست داشتن. باب تفعیل. ترحم کردن	vb. denom. love. Pi. have compassion
	רַחוּם	رَحوم	raḥūm	مهربان، دلسوز	compassionate
اوگاریتی	rḥm	رحم		داشتن احساسات، دلسوز بودن	to have feelings, to be compassionate		DelOlmo, 737
آرامی	רְחֵם	رحِم	rəḥēm	عشق ورزیدن؛ دلسوزی، ترحم	to love; to have compassion on, pity		Jastrow, 1466-1468
	רְחִיםָא، רִחִים	رحیما، ریحیم	rḥimā, riḥīm	محبوب، دوست؛ دوست داشتنی	beloved, friend; lovable
سریانی	ܪܚܡ	رحِم	rḥem	دوست داشتن، لذت بردن، آرزو کردن	to love, delight in, desire		PayneSmith, 537
مندایی	rahma			دوست؛ رحمت، شفقت، لطف، محبت، فداکاری	friend; mercy, compassion, favour, love, devotion		Macuch, 419, 426
	rahmuta			عشق، شفقت، ترحم، محبت، صدقه، رحمت، لطف	love, compassion, pity,lovingkindness, charity, mercy, grace
	RHM			لطیف بودن	to be tender
فنیقی	-						Krahmalkov, -
اکدی/آشوری	rāmu	رامو		دوست داشتن	to love		Black, 297
حبشی	-						Leslau, -
سبائی	RḤM	رحم		مهربان بودن	be merciful		Beeston, 116
عربی	رحم			مهربان بودن، محبت داشتن			مشکور، 284 Zammit, 191

منابع

رحم (واژگان)

منابع ریشه شناسی