خور (ریشه)
ریشه «خور» (H̬WR)؛ صدای گاو، نعره. این واژه 2 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
خوار: صداى گاو. راغب ميگويد: خوار مخصوص بصداى گاو است و گاهى بطور استعاره بصداى شتر گفته ميشود وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَداً لَهُ خُوارٌ اعراف: 148 قوم بعد از رفتن وى از زيورهاى خود گوسالهايكه پيكر بود بساختند كه صداى گوساله داشت. اين كلمه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است: اعراف 148- طه 88 (قاموس قرآن، ج2، ص311).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خُوار (اسم): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خُوار | خُوار | خُوار | خوار: صداى گاو | قاموس قرآن، ج2، ص: 311 | |
| آفروآسیایی | *qʷar- or *qVwar- | خر | voice, call, cry | صدا، صدا زدن، گریه | ||
| آفروآسیایی | *ḫVr(ḫVr)- (?) | خر | snore | خروپف کردن | ||
| سامی | *ḫVwVr- | خور | 'bellow' | نعره- صدای گاو | ||
| سامی | *ḫVrr- | خرر | 'snore' | 'خروپف' | ||
| عربی | h_wr | خور | ||||
| عربی | ḫrr | خرر | ||||