زوج (ریشه)
ریشه «زوج» (ZWǦ)؛ جفت، همسر، نوع. این ریشه 81 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
زوج: جفت- صنف. بهر دو قرين از مذكّر و مؤنّث در حيوانات كه ازدواج يافتهاند گفته ميشود: زوج. بهر دو قرين در غير حيوانات نيز زوج اطلاق ميشود
زوج هم بزن اطلاق شده مثل «وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ ...» نساء: 20. و مثل «يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ» بقره: 35. و هم بمرد نحو «فَلا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتَّى تَنْكِحَ زَوْجاً غَيْرَهُ ...» بقره: 230 و ايضا «قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجادِلُكَ فِي زَوْجِها ...» مجادله: 1 (قاموس قرآن، ج3، ص187).
ساخت‌های صرفی در قرآن
زَوج (اسم): 76 بار
زَوَّجَ (فعل باب تفعیل): 5 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | زَوج | زَوج | زَوج | زوج: جفت- صنف | قاموس قرآن، ج3، ص: 185 | |
| آفروآسیایی | *ʒVg- (?) | زج | marry, join | "ازدواج کردن، پیوستن" | ||
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *zVwVg- | زوج | 'marry, join' | "ازدواج کردن، پیوستن" | ||
| سامی | *zaw(V)g- | زوج | 'marry' 1, 'wife' 2 | "ازدواج" 1، "همسر" 2 | ||
| عبری | zwg | زوج | ||||
| عربی | zwg | زوج | ||||
| عربی | zwǯ 1, zawǯ-at- 2 | زوذ \ زَوذ-َت- | ||||