جید (رهوار)
ریشه «جید» (ǦYD)؛ اسب راهور. این ریشه در این معنا تنها 1 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِناتُ الْجِيادُ (ص: 31). صافنه اسبى است كه بر سه پا ايستد و گوشه پاى چهارم را بزمين گذارد (مجمع) جياد جمع جيّد يا جواد بمعنى اسب اصيل و تندرو است: آنگاه كه وقت غروب اسبان با نشاط و تيز رو باو عرضه شدند (قاموس قرآن، ج2، ص88).
ساخت‌های صرفی در قرآن
جِیاد (اسم، جمع جواد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | جِیاد | جِیاد | جِیاد | جياد جمع جيّد يا جواد بمعنى اسب اصيل و تندرو است | قاموس قرآن، ج2، ص: 88 | |
| آفروآسیایی | *gVd- | جد | road; run | جاده؛ اجرا کردن | ||
| سامی | *nV-gadd- | ن-جد | road | جاده | ||
| گعز | ma-ngad | مَ-نجَد | ||||