جید (رهوار)

از قرآن پدیا

ریشه «جید» (ǦYD)؛ اسب راهور. این ریشه در این معنا تنها 1 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِناتُ الْجِيادُ (ص: 31). صافنه اسبى است كه بر سه پا ايستد و گوشه پاى چهارم را بزمين گذارد (مجمع) جياد جمع جيّد يا جواد بمعنى اسب اصيل و تندرو است: آنگاه كه وقت غروب اسبان با نشاط و تيز رو باو عرضه شدند (قاموس قرآن، ج2، ص88).

ساخت‌های صرفی در قرآن

جِیاد (اسم، جمع جواد): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن جِیاد جِیاد جِیاد جياد جمع جيّد يا جواد بمعنى اسب اصيل و تندرو است‏ قاموس قرآن، ج‏2، ص: 88
آفروآسیایی *gVd- جد road; run جاده؛ اجرا کردن
سامی *nV-gadd- ن-جد road جاده
گعز ma-ngad مَ-نجَد

منابع

جید (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2