عمه (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۵ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)

ریشه «عمه» (ˁMH)؛ کوری، نابینایی. این ریشه 7 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

عَمَه: (بر وزن فرس) سرگردانى. در قاموس گويد: «الْعَمَهُ‏ مُحَرَّكَةً: التَّرَدُّدُ فِي الضَّلَالِ وَ التَّحَيُّرِ فِي مُنَازَعَةٍ أَوْ طَرِيقٍ أَوَانَ لَا يُعْرَفُ الْحُجَّةُ» راغب آنرا سرگردانى ناشى از حيرت گفته است.

اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ‏ يَعْمَهُونَ‏ بقره: 15. خدا بآنها استهزا ميكند و مهلتشان ميدهد كه در طغيانشان سرگردان مانند. بد كار و منافق و كافر در زندگى مانند راه گم كرده‏اى است كه سرگردان مانده و نميداند چه كار بكند (قاموس قرآن، ج5، ص52).

ساخت‌های صرفی در قرآن

عَمهَ (فعل مجرد): 7 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن عَمهَ عَمهَ عَمهَ عَمَه: سرگردانى قاموس قرآن، ج‏5، ص: 52
آفروآسیایی
سامی *ʕmy عمی to be blind کور بودن عمی: کوری
سریانی ʔitʕammī (Itpa) ءِتعَممِ 'occaecatus est' تاریک و سیاه شدن [Brock 529]
مندایی (?) AMM AMM 'to grow dim' تاریک شدن [DM 22].
عربی ʕmy عمی 'être aveugle, être affligé de la cécité' کور بودن، مبتلا شدن به نابینایی [BK 2 373]


نیز رجوع کنید: عمی (ریشه)

منابع

عمه (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2