حیۀ (مار)
ریشه «حَیَّۀ» (Ḥayya-t)؛ مار. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
حيّه: مار. قالَ أَلْقِها يا مُوسى. فَأَلْقاها فَإِذا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعى طه: 20 فرمود اى موسى آنرا (عصا) بيانداز آنرا انداخت در دم مارى شد كه بتندى حركت ميكرد (قاموس قرآن، ج2، ص216).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَیَّة (مار): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حَیَّة | حَیَّة | حَیَّة | حيّه: مار | قاموس قرآن، ج2، ص: 216 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| آفروآسیایی | *ḥaw/y-at- | حو | fish | ماهی | ||
| سامی | *ḥay(aw)- | حی | 'animal' | حیوان | ||
| سامی | *ḥūt- | حت | 'fish' | 'ماهی' | ||
| اگاریتی | ḥwt | حوت | ||||
| عبری | ḥayyā | حَییَ | ||||
| سریانی | ḥayū-t- | حَیُ-ت- | ||||
| عربی | ḥayaw-ān- | حَیَو-َن- | ||||
| عربی | ḥūt- | حُت- |