خیل (اسبان)
ریشه «خیل» (H̬YL)؛ اسبان. این واژه 5 بار در قرآن به‌کار رفته است.
معنای لغوی
وَ الْخَيْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوها نحل: 8 خيل بمعنى اسبان است و از لفظ خود مفرد ندارد (قاموس قرآن، ج2، ص320).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خَیل (اسم جمع): 5 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خَیل | خَیل | خَیل | اسبان- وَ الْخَيْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوها نحل: 8 خيل بمعنى اسبان است و از لفظ خود مفرد ندارد بعقيده راغب اسبان را از آنجهت خيل گفتهاند كه هر كه بآن سوار شود در خود احساس تكبّر ميكند و بعقيده طبرسى علّت اين تسميه آن است كه اسب در راه رفتن متكبّر است. | قاموس قرآن، ج2، ص: 320 | |
| آفروآسیایی | *q̇ayl- | خیل | equid | اسب ماهی | ||
| سامی | *ḫayl- | خیل | equid | اسب ماهی | ||
| جبالی | aḫyél | َخیِل | 'to gallop (o's horse) | تاختن (اسب) | ' JJ 311 | |
| حرصوصی | ḫeyōl horses | خِیُل هُرسِس | [JH 145] | |||
| عربی | ḫayl- | خَیل- | 'troupeau de chevaux; cavaliers' | گله اسب؛ سوارکاران | [BK 1 657]; ḫayyāl-at- | |