خیل (اسبان)

ریشه «خیل» (H̬YL)؛ اسبان. این واژه 5 بار در قرآن به‌کار رفته است.

معنای لغوی

وَ الْخَيْلَ‏ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوها نحل: 8 خيل بمعنى اسبان است و از لفظ خود مفرد ندارد (قاموس قرآن، ج2، ص320).

خَیل (اسم جمع): 5 بار

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	خَیل	خَیل	خَیل	اسبان- وَ الْخَيْلَ‏ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوها نحل: 8 خيل بمعنى اسبان است و از لفظ خود مفرد ندارد بعقيده راغب اسبان را از آنجهت خيل گفته‏اند كه هر كه بآن سوار شود در خود احساس تكبّر ميكند و بعقيده طبرسى علّت اين تسميه آن است كه اسب در راه رفتن متكبّر است.		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 320
آفروآسیایی	*q̇ayl-	خیل	equid	اسب ماهی
سامی	*ḫayl-	خیل	equid	اسب ماهی
جبالی	aḫyél	َخیِل	'to gallop (o's horse)	تاختن (اسب)		' JJ 311
حرصوصی	ḫeyōl horses	خِیُل هُرسِس				[JH 145]
عربی	ḫayl-	خَیل-	'troupeau de chevaux; cavaliers'	گله اسب؛ سوارکاران		[BK 1 657]; ḫayyāl-at-