عشر (ده)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «عشر» (ˁŠR)؛ عدد ده. این ریشه در این معنا 19 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

عَشْر (بر وزن فلس) از اسماء عدد است بمعنى ده‏ مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ‏ عَشْرُ أَمْثالِها انعام: 160. همچنين است عشرة (بفتح عين و سكون شين و فتح راء ايضا بفتح هر سه) مثل‏ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً بقره: 60. كه بر وزن اول است و مثل‏ تِلْكَ‏ عَشَرَةٌ كامِلَةٌ بقره: 196 (قاموس قرآن، ج5، ص1).

ساخت‌های صرفی در قرآن

عِشار (اسم، جمع عَشراء): 1 بار

مِعشار (شمار کسری): 1 بار

عَشر (شمار): 16 بار

عِشرون (شمار): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن عِشار عِشار عِشار عدد ده قاموس قرآن، ج‏5، ص: 1
آفروآسیایی *ʕaĉir- عشر ten ده
سامی *ʕāŝir- عشر 'ten' 'ده'
عربی ʕāšir- عَشِر-

منابع

عشر (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2