حرق (ریشه)
ریشه «حرق» (ḤRQ)؛ سوزاندن. این ریشه جمعا 9 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
حرق: سوزاندن. ثلاثى آن مثل باب افعال و تفعيل متعدّى است (اقرب). «فَأَصابَها إِعْصارٌ فِيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ» (بقره: 266)، به آن فشردگى كه در آن آتش بود رسيد، پس بسوخت.
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَرَّقَ (فعل با تفعیل): 3 بار
اِحتَرَقَ (فعل با افتعال): 1 بار
حَریق (صفت فعیل): 5 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
| فارسی | بین‌المللی | فارسی | انگلیسی | ||||
| آفروآسیایی باستان | Orel, | ||||||
| سامی باستان | |||||||
| عبری | חָרַק | حارَق | ḥāraq | به هم ساییدن، دندان قروچه | gnash or grind the teeth | فقط در شعر | Gesenius, 359 |
| ḥārak | حارَک | کباب کردن | To roast | احتمال ارتباط با ریشه «حرک»: برانگیختن، حرکت دادن | Zammit, 139 | ||
| اوگاریتی | ḥrk | حرک | سوزاندن، کباب کردن | to burn, grill | DelOlmo, 368 | ||
| آرامی | חָרַךְ | حارَک | کباب کردن، سرخ کردن | To roast, parch | Jastrow, 503 | ||
| חֲרַךְ | حرَک | سوخته شدن، سیاه شدن | To be burnt, blackened | ||||
| سریانی | ܚܪܟ | حرک | سوزاندن، سوختگی سطحی، بو دادن | To burn, scorch, singe | PayneSmith, 157 | ||
| مندایی | HRK 1 | سوزاندن، سوختگی سطحی، بو دادن | To burn, singe, char, scorch | Macuch, 153 | |||
| فنیقی | Krahmalkov, | ||||||
| اکدی/آشوری | Black, | ||||||
| حبشی | Leslau, | ||||||
| سبائی | Beeston, | ||||||
| عربی | حرق | به هم مالیدن دو چیز
سوزاندن |
مشکور، 175
Zammit, 138-139 | ||||