خوی (ریشه)
ریشه «خوی» (H̬WY)؛ سقوط، ساقط شده. این ریشه 5 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
خوى: سقوط. خالى شدن در مجمع و مفردات ميگويد: اصل خواء خالى شدن است گويند «خوى بطنه من الطعام» شكمش از طعام خالى شد. ولى ديگران سقوط و انهدام نيز گفتهاند. أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلى قَرْيَةٍ وَ هِيَ خاوِيَةٌ عَلى عُرُوشِها بقره: 259. يعنى: يا مانند آنكه بر دهكدهاى گذر كرد و آن بر سقفهاى خود منهدم شده بود (قاموس قرآن، ج2، ص317).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خاوِیَة (اسم فاعل): 5 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خاوِیَة | خاوِیَة | خاوِیَة | خوى: سقوط | قاموس قرآن، ج2، ص: 316 | |
| آفروآسیایی | *ḥ/ḫaw- | حو/خو | return, go | 'برگشتن، رفتن | ||