حدث (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۳ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «حدث» (ḤDT̠)؛ جدید، وقوع؛ سخن جدید. این ریشه در معانی گوناگونش، جمعا 36 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حدث: حدوث: بوجود آمدن (مفردات) كه قهرا توأم با تازه بودن است. حديث هر چيز تازه‏اى است خواه فعل باشد يا قول.‏ يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ‏ أَخْبارَها (زلزله:

4) آنروز اخبار خود را حكايت كند. چون حكايت، گفتار تازه است لذا «تُحَدِّثُ» آمده است (قاموس قرآن، ج2، ص111).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَدیث (صفت فعیل): 28 بار

حَدَّثَ (فعل باب تفعیل): 3 بار

اَحدَثَ (فعل باب افعال): 3 بار

مُحدَث (اسم مفعول، باب افعال): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن اَحدَثَ اَحدَثَ اَحدَثَ حدوث: بوجود آمدن كه قهرا توأم با تازه بودن است قاموس قرآن، ج‏2، ص: 111
آفروآسیایی
سامی *ḥad(i)t_- حدث new جدید
اکدی ešš- ِشش-
اگاریتی ḥdt_ حدث
فنیقی ḥdš حدش
عبری ḥādāš حَدَش
آرامی بایبل ḥădat حَدَت
آرامی یهودی Pal ḥdt حدت
سریانی ḥadǝt- حَدت-
آرامی جدید Urm ḥā(d)t- حَ(د)ت-
مندایی hadt- هَدت-
گعز ḥäddis حَددِس
مهری ḥeydīn حِیدِن
جبالی odīn اُدِن
سقطری gadid جَدِد

منابع

حدث (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2