حبّ (دانه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۳ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «حَبّ» (Ḥabb)؛ دانه. این واژه 12 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حبّ: (بفتح. اوّل) مطلق دانه. مفرد آن حبّه است (قاموس). إِنَّ اللَّهَ فالِقُ‏ الْحَبِ‏ وَ النَّوى‏ (انعام:95). خدا شكافنده دانه و هسته است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَبّ (اسم): 12 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حَبّ حَبّ حَبّ حبّ: (بفتح قاموس قرآن، ج‏2، ص: 95
آفروآسیایی *ḥab- حب cereals غلات، دانه ها
سامی *ḥab(b)- حب 'grain, corn' "غلات، ذرت"
عربی ḥabb- حَبب-

منابع

حبب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2