تلل (ریشه)
ریشه «تلل» (TLL)؛ تپه؛ به رو انداختن. این ریشه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است. رابطه معنای تپه با معنای «به رو انداختن» که در آیه 103 صافات آمده، روشن نیست.
معنای لغوی
تَلّ: مكان مرتفع (تپّه) گويند «تَلَّهُ» يعنى او را به تپّه ساقط كرد: «فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبِينِ» صافات: 103 (قاموس قرآن، ج1، ص278).
ساخت‌های صرفی در قرآن
تَلَّ (فعل مجرد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | تَلَّ | تَلَّ | تَلَّ | تَلَّهُ لِلْجَبِينِ- با پیشانی بر زمین خواباند- تَلّ: مكان مرتفع (تپّه) گويند «تَلَّهُ» يعنى او را به تپّه ساقط كرد: «فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبِينِ» صافات: 103. | قاموس قرآن، ج1، ص: 278 | |
| آفروآسیایی | *tVl- | تل | hill | تپه | ||
| سامی | *tall-/*till- | تلل | 'hill' | 'تپه' | ||
| اکدی | tīlu | تِلُ | ||||
| اگاریتی | tl | تل | ||||
| عبری | tēl | تِل | ||||
| سریانی | tell- | تِلل- | ||||
| عربی | tall- | تَلل- | ||||