فعل (ریشه): تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «فعل»''' (FˁL)؛ کار کردن، انجام دادن، فعل و کار. این ریشه جمعا 108 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است. == معنای لغوی == فعل: (بفتح اول) كار كردن و بكسر اول كار. در قاموس گفته: «الْفِعْلُ‏ بالكسر حركة الانسان ... و بالفتح مصدر ...» ولى قرآن اين مطلب را...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:


[[منابع ریشه شناسی 2]]
[[منابع ریشه شناسی 2]]
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]]
[[رده:ف (ریشه)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۴

ریشه «فعل» (FˁL)؛ کار کردن، انجام دادن، فعل و کار. این ریشه جمعا 108 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

فعل: (بفتح اول) كار كردن و بكسر اول كار. در قاموس گفته: «الْفِعْلُ‏ بالكسر حركة الانسان ... و بالفتح مصدر ...»

ولى قرآن اين مطلب را تصديق نميكند و فعل بكسر اول را مصدر بكار برده مثل‏ وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ‏ فِعْلَ‏ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ انبياء: 73. عطف «إِقامَ‏- و إِيتاءَ» بر آن، كه هر دو مصدراند بهترين دليل مصدر بودن «فعل» است نه اسم مصدر.

فَعْلَة: بفتح اول بمعنى دفعه است «كانت منك‏ فَعْلَةً حسنة» از تو يك كار خوبى بود. وَ فَعَلْتَ‏ فَعْلَتَكَ‏ الَّتِي‏ فَعَلْتَ‏ وَ أَنْتَ مِنَ الْكافِرِينَ‏ شعراء: 19.

فَعَّال‏: مبالغه و از اسماء حسنى است و دو بار در قرآن آمده است‏ إِنَّ رَبَّكَ‏ فَعَّالٌ‏ لِما يُرِيدُ هود: 107 (قاموس قرآن، ج5، ص196).

ساخت‌های صرفی در قرآن

فَعلَة (اسم): 1 بار

فِعل (مصدر): 1 بار

فَعّال (صفت مبالغه): 2 بار

مَفعول (اسم مفعول): 7 بار

فاعِل (اسم فاعل): 9 بار

فَعَلَ (فعل مجرد): 88 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن فَعلَة فَعلَة فَعلَة فعل: كار كردن و بكسر اول كار قاموس قرآن، ج‏5، ص: 196
آفروآسیایی *pV(ʕ)al- فل work, make کار کردن، ساختن
سامی *pVʕVl- فعل 'work' 1, 'do, make' 2 "کار" 1، "انجام دادن، ساختن" 2
فنیقی pʕl 1 فعل
عبری pʕl 1 فعل
سریانی pʕl 1 فعل
عربی جنوبی fʕl 1 فعل
عربی fʕl فعل

منابع

فعل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2