فرر (ریشه)

ریشه «فرر» (FRR)؛ پریدن، فرار کردن، گریختن. این ریشه 11 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

فرّ: فرّ و فرار بمعنى فرار كردن و گريختن است. قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ‏ الْفِرارُ إِنْ‏ فَرَرْتُمْ‏ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ‏ احزاب: 16.

ظاهرا گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه‏ قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي‏ تَفِرُّونَ‏ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِيكُمْ ... جمعه: 8.

پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بى‏ميلى او بمرگ و تلاش در راه نمردن است.

چون با الى متعدى شود مراد از آن شدت ميل و تلاش در آنست مثل‏ فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ‏ ذاريات: 50. بدويد بسوى خدا من شما را انذار كننده‏ام آشكارا. ولى در آيه‏ فَفَرَرْتُ‏ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ ... شعراء: 21. بمعنى گريختن و فرار معمولى است.

مَفَرّ: اسم مكان و مصدر ميمى است‏ يَقُولُ الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ‏ الْمَفَرُّ قيامت: 10. انسان در آنروز گويد: فرارگاه كجاست؟ (قاموس قرآن، ج5، ص160).

ساخت‌های صرفی در قرآن

فَرَّ (فعل مجرد): 6 بار

فِرار (مصدر): 4 بار

مَفَرّ (اسم مکان): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	فَرَّ	فَرَّ	فَرَّ	فرّ: فرّ و فرار بمعنى فرار كردن و گريختن است		قاموس قرآن، ج‏5، ص: 159
آفروآسیایی	*pVr-	فر	fly, soar	پرواز کردن، اوج گرفتن
آفروآسیایی	*par-	فر	jump	پرش
آفروآسیایی	*pa/ir-	فر	go out	بیرون رفتن
سامی	*pVrr-	فرر	'fly' 1, 'flee' 2	"پرواز" 1، "فرار" 2
سامی	*pVrr-	فرر	'fly' 1, 'flee' 2	"پرواز" 1، "فرار" 2
سامی	*pVrr-	فرر	'fly' 1, 'flee' 2	"پرواز" 1، "فرار" 2
اگاریتی	pr 1	فر
آرامی	prr 1	فرر
مهری	farr 1	فَرر
حرصوصی	fer 1	فِر
سقطری	fer 1	فِر
عربی	frr 2	فرر

منابع

فرر (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2