عوج (ریشه)

ریشه «عوج» (ˁWǦ)؛ کجی، انحراف. این ریشه 9 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

عوج: (بر وزن فرس) كجى «عَوِجَ‏ الْعُودُ يَعْوَجُ‏ عَوَجاً: ضِدُّ اسْتَقامَ أَيْ انْحَنى» عِوَج (بر وزن عنب) اسم‏ مصدر است (اقرب قاموس) در مجمع ذيل آيه 99 آل عمران فرموده: عوج (بر وزن فرس) كجى است در هر چيز نصب شده مثل نيزه و ديوان و بر وزن عنب انحراف است در دين و سخن گفتن و در زمين و از آن است آيه‏ لا تَرى‏ فِيها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً.

اين كلمه بكسر عين 9 بار در قرآن مجيد آمده و همه درباره انحراف و كجى معنوى است جز آيه فوق. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلى‏ عَبْدِهِ الْكِتابَ وَ لَمْ يَجْعَلْ لَهُ‏ عِوَجاً كهف: 1. حمد خدا را كه بر بنده‏اش كتاب را نازل فرمود و در آن كجى و انحراف از حق قرار نداد قُرْآناً عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي‏ عِوَجٍ‏ زمر: 28 (قاموس قرآن، ج5، ص64-65).

ساخت‌های صرفی در قرآن

عِوَج (صفت مشبهه): 5 بار

عِوَج1 (مصدر): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	عِوَج	عِوَج	عِوَج	عوج: كجى «عَوِجَ‏ الْعُودُ يَعْوَجُ‏ عَوَجاً: ضِدُّ اسْتَقامَ أَيْ انْحَنى» عِوَج اسم‏		قاموس قرآن، ج‏5، ص: 64
آفروآسیایی	*ʕag-	عج	strike, break	کوبیدن، شکستن
آفروآسیایی	*ʕug-	عج	dig, cut	کندن، بریدن

منابع

عوج (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2