حیی (زنده)

ریشه «حیی» (ḤYY)؛ زنده. این ریشه و ساخت‌های گوناگونش جمعا 163 بار در قرآن کریم به‌کار رفته‌اند.

معنای لغوی

حيي: زنده. وَ تُخْرِجُ‏ الْحَيَ‏ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ‏ الْحَيِ‏ ... آل عمران: 27 زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج ميكنى (قاموس قرآن، ج2، ص210).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَیَّ (فعل مجرد): 7 بار

حَیّ (صفت): 24 بار

حَیاة (مصدر): 76 بار

حَیَوان (صفت): 1 بار

مَحیَی (مصدر میمی): 2 بار

اَحیَیَ (فعل باب افعال): 51 بار

مُحیِی (اسم فاعل باب افعال): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	حَیَّ	حَیَّ	حَیَّ	حيي: زنده		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 210
آفروآسیایی	*ḥawVy-	حوی	man, husband	مرد، شوهر
آفروآسیایی
سامی	*ḥay(aw)-	حی	'animal'	"حیوان"
اگاریتی	ḥwt	حوت
عبری	ḥayyā	حَییَ
سریانی	ḥayū-t-	حَیُ-ت-
عربی	ḥayaw-ān-	حَیَو-َن-

منابع

حیی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2