حسم (ریشه)

ریشه «حسم» (ḤSM)؛ بریدن، شمشیر. این ریشه تنها 1 بار در قرآن به کار رفته است.

معنای لغوی

حسم: از بين بردن اثر شى‏ء. گويند: «قَطَعَهُ‏ فَحَسَمَهُ‏» يعنى آنرا بريد و مادّه‏ اش را زايل كرد بهمين علّت شمشير را حُسَام‏ گفته ‏اند (مفردات) سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ‏ حُسُوماً (حاقه/7) (قاموس قرآن، ج2، ص134).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حُسوم (جمع ): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	حُسوم	حُسوم	حُسوم	حسم: از بين بردن اثر شى‏ء		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 134
آفروآسیایی	*ḥusam-	حسم	sharp weapon	سلاح تیز
سامی	*ḥušām-	حشم	'sabre'	'شمشیر'
عربی	ḥusām-	حُسَم-

منابع

حسم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2