باب (ریشه)

ریشه «باب» (bāb)؛ در، دروازه. این واژه 27 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

باب: در. مدخل. «لا تَدْخُلُوا مِنْ بابٍ واحِدٍ وَ ادْخُلُوا مِنْ‏ أَبْوابٍ‏ مُتَفَرِّقَةٍ» (يوسف: 67)، از يك در وارد نشويد و از درهاى متفرق وارد شويد (قاموس قرآن، ج‏1، ص: 246).

ساخت‌های صرفی در قرآن

باب (اسم): 27 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	باب	باب	باب	باب: در		قاموس قرآن، ج‏1، ص: 246
آفروآسیایی
سامی	*bāb-	بب	'door, gate'	"در، دروازه"
عربی	bāb-	بَب-

منابع

باب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2