صبو (پرت شدن)

ریشه «صبو» (ṢBW)؛ پرت شدن، میل داشتن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم به این معنا آمده است.

معنای لغوی

صبو: ميل كودكانه «صَبَا الرَّجُلُ‏ صَبْواً و صَبَاءً: مَالَ إِلَى‏ الصَّبْوَةِ» راغب گويد: ذوق زد و كار كودكان كرد «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَ‏ أَصْبُ‏ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجاهِلِينَ» يوسف: 33. يعنى خدا، اگر حيله زنان را از من بر نگردانى بآنها ميل كرده از جاهلان ميگردم (قاموس قرآن، ج4، ص109).

ساخت‌های صرفی در قرآن

صَبَوَ (فعل مجرد): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	صَبَوَ	صَبَوَ	صَبَوَ	صبو: ميل كودكانه - «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَ‏ أَصْبُ‏ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجاهِلِينَ» يوسف:		قاموس قرآن، ج‏4، ص: 109
آفروآسیایی	*c̣VbVb-	صبب	throw	پرت كردن
سامی	*ṣVbub-	صبب	'pour, throw'	"ریختن، پرتاب"
عربی	ṣbb u,1	صبب ُ\

منابع

صبو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2