زوج (ریشه)

ریشه «زوج» (ZWǦ)؛ جفت، همسر، نوع. این ریشه 81 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

زوج: جفت- صنف. بهر دو قرين از مذكّر و مؤنّث در حيوانات كه ازدواج يافته‏اند گفته ميشود: زوج. بهر دو قرين در غير حيوانات نيز زوج اطلاق ميشود

زوج هم بزن اطلاق شده مثل‏ «وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ‏ زَوْجٍ‏ مَكانَ‏ زَوْجٍ‏ ...» نساء: 20. و مثل‏ «يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ‏ الْجَنَّةَ» بقره: 35. و هم بمرد نحو «فَلا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتَّى تَنْكِحَ‏ زَوْجاً غَيْرَهُ ...» بقره: 230 و ايضا «قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجادِلُكَ فِي‏ زَوْجِها ...» مجادله: 1 (قاموس قرآن، ج3، ص187).

ساخت‌های صرفی در قرآن

زَوج (اسم): 76 بار

زَوَّجَ (فعل باب تفعیل): 5 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	زَوج	زَوج	زَوج	زوج: جفت- صنف		قاموس قرآن، ج‏3، ص: 185
آفروآسیایی	*ʒVg- (?)	زج	marry, join	"ازدواج کردن، پیوستن"
آفروآسیایی
سامی	*zVwVg-	زوج	'marry, join'	"ازدواج کردن، پیوستن"
سامی	*zaw(V)g-	زوج	'marry' 1, 'wife' 2	"ازدواج" 1، "همسر" 2
عبری	zwg	زوج
عربی	zwg	زوج
عربی	zwǯ 1, zawǯ-at- 2	زوذ \ زَوذ-َت-

منابع

زوج (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2