شرب (ریشه)

ریشه «شرب» (ŠRB)؛ نوشیدن. این ریشه 39 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

شُرب: (بر وزن قفل) نوشيدن. راغب گويد: آن نوشيدن هر مايع است آب باشد يا غير آن. فَشارِبُونَ‏ شُرْبَ‏ الْهِيمِ‏ واقعة: 55. مى‏نوشند مثل نوشيدن شتر عطشان.

شِرب (بر وزن علم) حصّه آب‏ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ‏ وَ لَكُمْ‏ شِرْبُ‏ يَوْمٍ مَعْلُومٍ‏ شعراء: 155. وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُ‏ شِرْبٍ‏ مُحْتَضَرٌ قمر: 28. آگاهشان كن كه آب ميان مردم و ناقه مقسوم است هر حصّه حاضر شده است يعنى صاحبش از مردم يا ناقه دو آن حاضر ميشود.

شراب: نوشيدنى. يَدْعُونَ فِيها بِفاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرابٍ‏ ص: 51. أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً لَكُمْ مِنْهُ‏ شَرابٌ‏ نحل: 10 (قاموس قرآن، ج4، ص12).

ساخت‌های صرفی در قرآن

شَرِبَ (فعل مجرد): 15 بار

أَشرَبَ (فعل باب افعال، مجهول): 1 بار

شارِب (اسم فاعل): 5 بار

شِرب (اسم): 3 بار

شُرب (مصدر): 1 بار

شَراب (اسم): 11 بار

مَشرَب (اسم مکان): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	شَرِبَ	شَرِبَ	شَرِبَ	شرب: نوشيدن		قاموس قرآن، ج‏4، ص: 12
آفروآسیایی
سامی	*ŝrb	شرب	to drink, swallow, suck	نوشیدن، بلعیدن، مکیدن
عربی	šrb	شرب

نیز رجوع کنید: سرف (ریشه)

منابع

شرب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2