خوی (ریشه)

ریشه «خوی» (H̬WY)؛ سقوط، ساقط شده. این ریشه 5 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

خوى: سقوط. خالى شدن در مجمع و مفردات ميگويد: اصل خواء خالى شدن است گويند «خوى بطنه من الطعام» شكمش از طعام خالى شد. ولى ديگران سقوط و انهدام نيز گفته‏اند. أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلى‏ قَرْيَةٍ وَ هِيَ‏ خاوِيَةٌ عَلى‏ عُرُوشِها بقره: 259. يعنى: يا مانند آنكه بر دهكده‏اى گذر كرد و آن بر سقفهاى خود منهدم شده بود (قاموس قرآن، ج2، ص317).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خاوِیَة (اسم فاعل): 5 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	خاوِیَة	خاوِیَة	خاوِیَة	خوى: سقوط		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 316
آفروآسیایی	*ḥ/ḫaw-	حو/خو	return, go	'برگشتن، رفتن

منابع

خوی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2