تبب (ریشه)

ریشه «تبب» (TBB)؛ بریدن، نابودی. این ریشه جمعا 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

تبب: تَبّ‏ و تَبَاب‏ بمعنى خسران و زيان است. راغب زيان مستمرّ، مجمع البيان زيان مؤدّى بر فساد، قاموس نقص و زيان مطلق گفته است:‏ «وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي- تَبابٍ»‏ (غافر: 37)، حيله فرعون نيست مگر در زيان‏ (قاموس قرآن، ج1، ص262).

ساخت‌های صرفی در قرآن

تَبَّ (فعل مجرد): 2 بار

تَباب (مصدر): 1 بار

تَتبیب (مصدر باب تفعیل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	تَبَّ	تَبَّ	تَبَّ	تبب: تَبّ‏ و تَبَاب‏ بمعنى خسران و زيان است راغب زيان مستمرّ، مجمع البيان زيان مؤدّى بر فساد، قاموس نقص و زيان مطلق گفته است‏ وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي- تَبابٍ‏ غافر: 37، حيله فرعون نيست مگر در زيان‏ وَ ما زادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ‏ هود: 101 بآنها جز خسران نيافزودند		قاموس قرآن، ج‏1، ص: 262
آفروآسیایی	*tab- (?)	تب	knife	چاقو
سامی

منابع

تبب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2