بنن (ریشه)

ریشه «بنن» (BNN)؛ بنان یعنی انگشت. این ریشه در این معنا تنها 2 مرتبه در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

بنن: بَنَانَة: طرف يا سر انگشت. «فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْناقِ وَ اضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَ‏ بَنانٍ‏» انفال: 12 طبرسى در ذيل آيه فوق گويد: بنان بمعنى اطراف (بدن) است، مانند دستها و پاها، مفرد آن بنانه است، به انگشت نيز بنانه گويند (قاموس قرآن، ج1، ص231).

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَنان (انگشت): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	بَنان	بَنان	بَنان	بنن: بَنَانَة: طرف يا سر انگشت		قاموس قرآن، ج‏1، ص: 231
آفروآسیایی
سامی	*bann-	بنن	'finger'	'انگشت'
عربی	bann-, bunn-	بَنن-\ بُنن-

منابع

بنن (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2