برق (ریشه)

ریشه «برق» (BRQ)؛ برق، درخشیدن. این ریشه 6 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

برق: نور. در لغت عرب نورى است كه از ابر مي‌جهد. و چون چشم مضطرب و خيره شود گويند: «برق البصر». «فَإِذا بَرِقَ الْبَصَرُ وَ خَسَفَ الْقَمَرُ» (قيامة: 7) (قاموس قرآن، ج1، ص188).

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَرق (اسم): 5 بار

بَرِقَ (فعل مجرد): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	baraḳ	بَرَق		رعد و برق	lightning		Orel, 57 (no. 226)
سامی باستان	barḳ	بَرق		رعد و برق	lightning
عبری	בָּרַק	بارَق	bāraq	برق زدن (بارقه، رعد و برق)	flash, of lightning		Gesenius, 140
	בָּרָק	باراق	bārāq	بارقه، رعد و برق	lightning
اوگاریتی	brq	برق		اشعه، رعد و برق	ray, lightning		DelOlmo, 238-239
آرامی	בָּרַק، בְּרַק	بارَق، برَق	bāraq beraq	روشن بودن، درخشیدن، برق زدن؛ برخاستن	to be bright, shine, flash; to rise		Jastrow, 196
سریانی	ܒܪܩ	برق	brq	درخشیدن، برق زدن، نور دادن؛ لبه مانند دندان‌ها، بی‌حس شده، سوخته، گیج شده	a) to shine, flash, lighten b) to be set on edge as the teeth, be benumbed, blighted, stupefied		PayneSmith, 56
	ܒܪܩܐ	بَرقا	barqā	رعد و برق، درخشش برق	lightning, a flash of lightning
مندایی	BRQ	برق		درخشیدن، برق زدن، روشن کردن. (استعاری.) گیج شده	to shine, flash, lighten methaph. to be stupified		Macuch, 70
فنیقی	-						Krahmalkov, -
اکدی/آشوری	barāqu berqu	بَراقو بِرقو		روشن کردن، درخشیدن. برق (برق زدن)	to lighten, shine lightning (flash)		Black, 38, 43
حبشی	baraqa	بَرَقَ		چشمک زدن، روشن شدن، سوسو زدن، درخشیدن، درخشان شدن، درخشش	flash, lighten, scintillate, shine, become shining, sparkle		Leslau, 106
سبائی	BRQ	برق		رعد و برق، فصل بارانی، باران موسمی؛ طوفان موسمی	thunderstorm, rainy season, monsoon; monsoonal storm		Beeston, 31
عربی	برق			درخشیدن، برق زدن			مشکور، 62 Zammit, 93

منابع

ولی (مشتقات)

منابع ریشه شناسی