طفل (ریشه): تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «طفل»''' (ṬFL)؛ طفل، بچه، کودک. این واژه 4 بار در قرآن کریم آمده است. == معنای لغوی == طفل: بچه، کودک. راغب گويد: طفل تا وقتى گفته ميشود كه فرزند، بدنش نرم باشد. در مجمع فرموده: «الطِّفْلُ‏: الصَّغِيرُ مِنَ النَّاسِ». «وَ نُقِرُّ فِي الْأَرْحا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۶۴: خط ۶۴:


[[منابع ریشه شناسی 2]]
[[منابع ریشه شناسی 2]]
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]]
[[رده:ط (ریشه)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۴

ریشه «طفل» (ṬFL)؛ طفل، بچه، کودک. این واژه 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

طفل: بچه، کودک. راغب گويد: طفل تا وقتى گفته ميشود كه فرزند، بدنش نرم باشد. در مجمع فرموده: «الطِّفْلُ‏: الصَّغِيرُ مِنَ النَّاسِ».

«وَ نُقِرُّ فِي الْأَرْحامِ ما نَشاءُ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ‏ طِفْلًا» حج: 5. طفل در واحد و جمع بكار ميرود كه آن اسم جنس و در اصل مصدر است در آيه‏ «أَوِ الطِّفْلِ‏ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ» نور: 31. و نيز در آيه فوق جمع بكار رفته است (قاموس قرآن، ج4، ص226).

ساخت‌های صرفی در قرآن

طِفل (اسم): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن طِفل طِفل طِفل طفل: بچه قاموس قرآن، ج‏4، ص: 226
آفروآسیایی
سامی *ṭap- طف 'children' 1, 'babies' 2 "کودکان" 1، "نوزادان" 2 طف
عبری ṭap(p)- 2 طَف(ف)-
گعز taf 1 تَف

منابع

طفل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2