سور (سوره)

ریشه «سور» (SWR)؛ سوره، سوره‌های قرآن. این کلمه 10 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سوره: سوره های قرآن. «فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ» بقره: 23. «سُورَةٌ أَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها» نور: 1. اين سوره‏اى است كه نازل كرده و معين نموده‏ايم. سُوَر جمع سوره است‏ «فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ ...» هود: 13 (قاموس قرآن، ج3، ص352).

ساخت‌های صرفی در قرآن

سورَة (اسم): 10 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	سورَة	سورَة	سورَة	سوره قرآن		قاموس قرآن، ج‏3، ص: 351
آفروآسیایی	*ca/ib(-ar)-	سب	fence, fenced dwelling	حصار، خانه حصارکشی شده
سامی	*sib- 3, 4 ~ *sibir- 1, 2 ~ (?) *sVbVr (or <*swr) 5	سب	'fortification' 3, 'outskirts of a city' 4, 'to fence off' 5	"استحکامات" 3، "حومه شهر" 4، "حصار کشی" 5
گعز	sibā 4	سِبَ  L 8				LGz 482
جبالی	esber 5 *swr	ِسبِر   سور				JJ 232
عربی جدید	Oman sība 3	سِبَ

نیز نک: سور (حصار)

منابع

سور (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2