حوت (ماهی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[منابع ریشه شناسی 2]] | [[منابع ریشه شناسی 2]] | ||
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]] | [[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]] | ||
[[رده:ح (ریشه)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۱
ریشه «حوت» (ḥūt)؛ ماهی. این واژه 5 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
حوت: ماهى. فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِيمٌ صافات: 142 جمع آن حيتان است إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً اعراف: 163 آنگاه كه ماهىهايشان روز استراحت آشكارا ميامدند (قاموس قرآن، ج2، ص191).
ساختهای صرفی در قرآن
حوت (اسم): 5 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | حوت | حوت | حوت | حوت: ماهى | قاموس قرآن، ج2، ص: 191 | |
آفروآسیایی | *ḥaw/y-at- | حو | fish | ماهی | ||
سامی | *ḥūt- | حت | 'fish' | 'ماهی' | ||
عربی | ḥūt- | حُت- |