بطش (ریشه)

ریشه «بطش» (BṬŠ)؛ زیر پا گذاشتن. این ریشه 11 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

بَطش: اخذ بشدّت‏ «إِنَ‏ بَطْشَ‏ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ» (بروج: 12)، راستى اخذ (انتقام، عذاب) پروردگارت سخت است (قاموس قرآن، ج1، ص199-200).

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَطَشَ (فعل مجرد): 6 بار

بَطش (مصدر): 3 بار

بَطشَة (مصدر): 2 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: بطش (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان							Orel,
سامی باستان
عبری جدید	בָּטַשׁ	باطَش		زیر پا لگدمال کردن	fouler aux pieds	مأخوذ از آرامی	Zammit, 96
اوگاریتی	-						DelOlmo, -
آرامی	בְּטַשׁ	بِطَش	beṭaš	پا گذاشتن، لگد زدن، زمین زدن (با پا)، له کردن	to tread, to kick, knock down (with one’s foot), crush		Jastrow, 158
سریانی	ܒܛܫ	بطش		لگد زدن	to kick		Jacob, 77
	ܒܘܛܫܬܐ	بَوطِشتا	bawṭeštā	با پاشنه ضربه زدن	striking with the heels		Leslau, 114
مندایی	BṬŠ	بطش		پا گذاشتن، پا گذاشتن، زیر پا گذاشتن، با تحقیر پا گذاشتن، لگد زدن، بیرون انداختن، زیر پا گذاشتن، مهر زدن	to tread, tread down, tread underfoot, tread with contempt, kick, kick out, trample, stamp		Macuch, 59
فنیقی	-						Krahmalkov, -
اکدی/آشوری	-						Black, -
حبشی	baṭasa	بَطَسَ		شکستن، جدا کردن، قطع کردن	break, detach, cut off		Leslau, 114
سبائی	-						Beeston, -
عربی	بطش						مشکور، 73 Zammit, 96

منابع

بطش (واژگان)

منابع ریشه شناسی