اِمر (ناپسند)

ریشه «اِمر» (ˀimr)؛ تلخ، ناپسند. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

اِمْر: ناپسند، عجيب‏. «لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً إِمْراً» (كهف: 71) حقّا كه كار ناپسندى كردى.

ساخت‌های صرفی در قرآن

إِمر (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	إِمر	إِمر	إِمر	إِمْر: ناپسند		قاموس قرآن، ج‏1، ص: 113
آفروآسیایی	*mar-	مر	be sour	ترش بودن
سامی	*mar-	مر	'be bitter' 1, 'bitterness' 2	"تلخ بودن" 1، "تلخی" 2
اکدی	marāru	مَرَرُ		" "
عبری	mar 2	مَر		" "
مهری	mer	مِر		" "
حرصوصی	mer	مِر		" "
سقطری	mrr	مرر		" "
عربی	mrr	مرر		" "

منابع

اِمر (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2