امو (أمَۀ)

ریشه «أمَۀ» (ˀama-t)؛ کنیز. جمع آن «إماء» است. این واژه 2 بار در قرآن کریم آمده است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

أمَۀ (جمع: إماء): 2 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: امو (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	ˀam	اَم		زن	woman	Orel, 10 (no. 34)
سامی باستان	ˀam	اَم		کنیز، دختر	maid, girl
عبری	אָמָה	آما	ˀāmā	کنیز، خدمتکار	maid, handmaid	Gesenius, 51
اوگاریتی	amt	امت		برده (زن)، کنیز خدمتکار، خدمتکار	(female) slave, maidservant, servant	DelOlmo, 74
آرامی	אָמָה	آما	ˀāmā	کلفت، خدمتکار	handmaid	Jastrow, 75
سریانی	ܐܡܬܐ	اَمتا	amtā	خدمتکار، کلفت	a maidservant, handmaid	PayneSmith, 20
مندایی	amta	اَمتا	amta	خدمتکار، زن برده، کلفت زن	maidservant, bondswoman, handmaiden	Macuch, 23
فنیقی، پونیک	ˀMT	امت		برده زن (کنیز)، خدمتکار (عابد) یک خدا	female slave, servant (devotee) of a god	Krahmalkov, 61
پالمیری، آرامی امپراتوری	ˀmh	امه		برده دختر (کنیز)، خدمتکار	slave-girl, servant	Hoftijzer, 70
اکدی/آشوری	amtu(m)	اَمتو(م)		کنیز، برده زن	maid, female slave	Black, 15
حبشی	ˀamat	اَمَت		کنیز	maid	Leslau, 26
سبائی	ˀMt	امت		کنیز، رعیت زن	bondwoman, female vassal	Beeston, 5
عربی	أمَۀ			کنیز		مشکور، ج1، ص37 Zammit, 79

منابع

امو (واژگان)

منابع ریشه شناسی