امو (أمَۀ)

از قرآن پدیا

ریشه «أمَۀ» (ˀama-t)؛ کنیز. جمع آن «إماء» است. این واژه 2 بار در قرآن کریم آمده است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

أمَۀ (جمع: إماء): 2 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: امو (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان ˀam اَم زن woman Orel, 10 (no. 34)
سامی باستان ˀam اَم کنیز، دختر maid, girl
عبری אָמָה آما ˀāmā کنیز، خدمتکار maid, handmaid Gesenius, 51
اوگاریتی amt امت برده (زن)، کنیز خدمتکار، خدمتکار (female) slave, maidservant, servant DelOlmo, 74
آرامی אָמָה آما ˀāmā کلفت، خدمتکار handmaid Jastrow, 75
سریانی ܐܡܬܐ اَمتا amtā خدمتکار، کلفت a maidservant,

handmaid

PayneSmith, 20
مندایی amta اَمتا amta خدمتکار، زن برده، کلفت زن maidservant, bondswoman, handmaiden Macuch, 23
فنیقی، پونیک ˀMT امت برده زن (کنیز)، خدمتکار (عابد) یک خدا female slave, servant (devotee) of a god Krahmalkov, 61
پالمیری، آرامی امپراتوری ˀmh امه برده دختر (کنیز)، خدمتکار slave-girl, servant Hoftijzer, 70
اکدی/آشوری amtu(m) اَمتو(م) کنیز، برده زن maid, female slave Black, 15
حبشی ˀamat اَمَت کنیز maid Leslau, 26
سبائی ˀMt امت کنیز، رعیت زن bondwoman, female vassal Beeston, 5
عربی أمَۀ کنیز مشکور، ج1، ص37

Zammit, 79

منابع

امو (واژگان)

منابع ریشه شناسی