ریش (ریشه): تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵۱: خط ۵۱:


== منابع ==
== منابع ==
ريش (واژگان)
[[ريش (واژگان)]]


[[منابع ریشه شناسی 2]]
[[منابع ریشه شناسی 2]]
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]]
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]]
[[رده:ر (ریشه)]]
[[رده:ر (ریشه)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۲

ریشه «ریش» (rīš)؛ پر، زینت. این واژه تنها یک مرتبه در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ريش: زينت. «قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ وَ رِيشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِكَ خَيْرٌ» اعراف: 26. بنظر ميايد كه مراد از ريش زينت است خواه طبيعى باشد مثل مو و غيره و خواه مصنوعى مثل لباس فاخر و غيره (قاموس قرآن، ج3، ص152).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ریش (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن ریش ریش ریش ريش: زينت قاموس قرآن، ج‏3، ص: 152
آفروآسیایی
سامی *rīŝ- رش 'feather' 'پَر'
عربی rīš- رِیش-

منابع

ريش (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2