حبل (ریشه)
ریشه «حبل» (ḤBL)؛ ریسمان، طناب. این ریشه 7 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
حبل: ريسمان. مثل فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (مسد: 5). در گردن او ريسمانى است از ليف خرما. جمع آن حبال است مثل فَأَلْقَوْا حِبالَهُمْ وَ عِصِيَّهُمْ (شعراء:
44). پس ريسمانها و عصاهاى خود را انداختند (قاموس قرآن، ج2، ص99).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَبل (اسم): 7 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حَبل | حَبل | حَبل | حبل: ريسمان | قاموس قرآن، ج2، ص: 99 | |
| آفروآسیایی | *ḥabal- (?) | حبل | rope; tie, plait | طناب؛ گره زدن، بافتنی | ||
| سامی | *ḥabl- | حبل | 'rope' | "طناب" | ||
| اکدی | eblu (ḫabālu) | ِبلُ (خَبَلُ) | 'tie (with a rope)' Mari <WSem) | "گره زدن (با طناب)" ازدواج کردن | ||
| عبری | ḥäbäl | حَبَل | ||||
| گعز | ḥabl | حَبل | ||||
| عربی | ḥabl- | حَبل- | ||||