حبل (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «حبل» (ḤBL)؛ ریسمان، طناب. این ریشه 7 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حبل: ريسمان. مثل‏ فِي جِيدِها حَبْلٌ‏ مِنْ مَسَدٍ (مسد: 5). در گردن او ريسمانى است از ليف خرما. جمع آن حبال است مثل‏ فَأَلْقَوْا حِبالَهُمْ‏ وَ عِصِيَّهُمْ‏ (شعراء:

44). پس ريسمانها و عصاهاى خود را انداختند (قاموس قرآن، ج2، ص99).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَبل (اسم): 7 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حَبل حَبل حَبل حبل: ريسمان قاموس قرآن، ج‏2، ص: 99
آفروآسیایی *ḥabal- (?) حبل rope; tie, plait طناب؛ گره زدن، بافتنی
سامی *ḥabl- حبل 'rope' "طناب"
اکدی eblu (ḫabālu) ِبلُ (خَبَلُ) 'tie (with a rope)' Mari <WSem) "گره زدن (با طناب)" ازدواج کردن
عبری ḥäbäl حَبَل
گعز ḥabl حَبل
عربی ḥabl- حَبل-

منابع

حبل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2