عدو (دویدن)
ریشه «عدو» (ˁDW)؛ دویدن. این ریشه در این معنا تنها یک بار در قرآن کریم به‌‌کار رفته است.
معنای لغوی
3- «وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً. فَالْمُورِياتِ قَدْحاً. فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً. فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً. فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً. إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ» عاديات: 1- 6.
يعنى: قسم بدوندگان كه نفس نفس زنند. و آتش افروزان كه با زدن، آتش افروزند. و هجوم بران در وقت صبح، كه با آن هجوم و دويدن غبار بلند كردند و بدان وسيله در ميان قومى قرار گرفتند، كه انسان بپروردگار خويش ناسپاس است (قاموس قرآن، ج4، ص307).
ساخت‌های صرفی در قرآن
عادِیات (اسم فاعل، جمع): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | عادِیات | عادِیات | عادِیات | دویدن | قاموس قرآن، ج4، ص: 307 | |
| آفروآسیایی | *ʕadaw- ~ *waʕad- ~ *daʕ- | عدو | go away, out; leave; pass by | دور شدن، بیرون رفتن، ترک کردن؛ عبور کردن | ||
| سامی | *ʕVdVw/y- | عدو | 'run' 1, 'cross over, pass by' 2 | «دویدن» 1، «عبور کردن» 2 | ||
| عبری | ʕdy 2 | عدی | ||||
| سریانی | ʕdy 2 | عدی | ||||
| عربی جنوبی | ʕdw/y | عدو/ی | 'move, march, go' SD | "حرکت، راهپیمایی، رفتن" | ||
| گعز | ʕdw 2 | عدو | ||||
| سقطری | ʕdy 2 | عدی | ||||
| عربی | ʕdw | عدو |
نیز رجوع کنید: عدو (دشمنی)