سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره غافر؛''' چهلمین سوره قرآن کریم «غافر» نام دارد. این سوره با ۸۵ آیه در جزء ۲۴ قرار گرفته است. سوره غافر که از سوره‌های مکی است، در ترتیب نزول، شصتمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است.

آیات ۲۸ تا ۴۵ سوره غافر به داستان مؤمن آل فرعون می‌پردازد. مؤمن آل فرعون، پسرعمو و خزانه‌دار فرعون بود که در مدت عمر طولانی خود ایمانش را از فرعون پنهان می‌کرد. در زمان دعوت علنی حضرت موسی(ع)، مؤمن آل فرعون هم ایمان خود را آشکار کرد و در نهایت به دست فرعون کشته شد. دست‌ها و انگشتان او روی صلیب خشک و فلج شده بود و با همان حال به قومش اشاره می‌کرد و می‌گفت «از من پیروی کنید تا شما را به راه رشد و کمال هدایت کنم». از دیگر موضوعات این سوره، استحابت دعا از سوی خداوند است. در آیه ۶۰ سوره غافر آمده: «وَقَالَ رَ‌بُّکمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ: مرا بخوانید تا شما را استجابت کنم».در تفاسیر درباره شرایط استجابت هم آمده است دعای چهار گروه اجابت نمی‌شود: کسی که در خانه نشسته و می‌گوید خداوندا مرا روزی ده؛ مردی که از دست همسرش ناراضی است و دعا می‌کند از دست او خلاص شود؛ کسی که اموالش را بیهوده تلف کرده و می‌گوید خداوندا به من روزی بده و کسی که بدون شاهد به کسی قرض داده است.<ref name=":0" />

در تفسیر نمونه در توضیح این آیه روایاتی درباره اهمیت دعا و شرایط استجابت  آن بیان شده است. درباره اهمیت دعا نقل شده است: دعا عبادت است و کسی که بیشتر مشغول به دعاست، برتر از کسی است که بیشتر مشغول عبادت است. همچنین در این روایات آمده است مقام‌هایی نزد خداست که راه رسیدن به آنها فقط دعاست و اینکه دعا برتر از قرآن‌خواندن است.

۳. کسی که اموالش را بیهوده تلف کرده و می‌گوید خداوندا به من روزی ده.

== منابع ==