پرش به محتوا

سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Und.jpg|بندانگشتی]]
'''سوره اعراف؛''' از سوره های مکی و سی و نهمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. نزول سوره اعراف در سخت‌ترین شرایط مسلمانان، یعنی در دوران محاصره اقتصادی در مکه بود.
'''سوره اعراف؛''' از سوره های مکی و سی و نهمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. نزول سوره اعراف در سخت‌ترین شرایط مسلمانان، یعنی در دوران محاصره اقتصادی در مکه بود.


خط ۳۰: خط ۳۱:
== تقوا عامل نزول برکات الهی ==
== تقوا عامل نزول برکات الهی ==
عوامل توسعه اقتصادی در قرآن كريم به دو دسته كلی مادی و معنوی تقسيم می‌شود. اما آنچه مورد نظر ما است، عوامل معنوی توسعه اقتصادی از ديدگاه قرآن است،‌ كه با توجه به تعريف منتخب از توسعه اقتصادی، به اين سؤال پاسخ دهيم كه قرآن كريم چه عوامل معنوی برای توسعه اقتصادی مطلوب برشمرده است؟ در قرآن كريم علاوه بر عوامل مادی به عوامل معنوی توسعه اقتصادی نيز اشاره شده است، كه اين بيان فقط مخصوص به قرآن كريم است كه از ديدگاه وحيانی و الهی خود اين عوامل را در آيات نورانی خود بيان كرده و به اهميت اين عوامل در رسيدن به توسعه اقتصادی تصريح كرده است.
عوامل توسعه اقتصادی در قرآن كريم به دو دسته كلی مادی و معنوی تقسيم می‌شود. اما آنچه مورد نظر ما است، عوامل معنوی توسعه اقتصادی از ديدگاه قرآن است،‌ كه با توجه به تعريف منتخب از توسعه اقتصادی، به اين سؤال پاسخ دهيم كه قرآن كريم چه عوامل معنوی برای توسعه اقتصادی مطلوب برشمرده است؟ در قرآن كريم علاوه بر عوامل مادی به عوامل معنوی توسعه اقتصادی نيز اشاره شده است، كه اين بيان فقط مخصوص به قرآن كريم است كه از ديدگاه وحيانی و الهی خود اين عوامل را در آيات نورانی خود بيان كرده و به اهميت اين عوامل در رسيدن به توسعه اقتصادی تصريح كرده است.
 
[[پرونده:Imes.jpg|بندانگشتی]]
يكی از عوامل معنوی توسعه اقتصادی، تقوی است. قرآن‌كريم تقوی و پيروی از دستورات الهی را عامل مهم نزول بركات آسمان و زمين می‌داند و می‌فرمايد: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا یَكْسِبُونَ » (اعراف:۹۶)، و اگر اهل شهرها و آباديها، ايمان می‏آوردند و تقوا پيشه می‏كردند، بركات آسمان و زمين را بر آنها می‏گشوديم ولی (آنها حق را) تكذيب كردند ما هم آنان را به كيفر اعمالشان مجازات كرديم.در اينكه منظور از بركات، زمين و آسمان، چيست در ميان مفسران گفت‌وگو است؛ در تفسير نمونه آمده است كه بعضی آن را به نزول باران و روييدن گياهان تفسير كرده‏اند، و بعضی آنرا اجابت دعا و حل مشكلات زندگی انسان‌ها می‌داند، ولی اين احتمال نيز وجود دارد كه منظور از بركات آسمانی، بركات معنوی و منظور از بركات زمينی بركات مادی بوده باشد، اما با توجه به آيات گذشته تفسير اول از همه مناسب‌تر است.صاحب تفسير روشن در توضيح آيه شريفه می‌نويسد: افزونی‌ها و بركات سماوی عبارتست از توجهات معنوی و رحمت‌های روحانی كه سبب گشايش و خوشی روحی و وسعت قلبی و نورانيت باطنی و استفاضه از فيوضات إلهی می‏شود. افزونی‌های زمينی آن نعمت‌ها و بركاتی است كه از كره زمين برمی‏خيزد، مانند آب و خاك و هوا و اشجار و زراعات و حيوانات دريايی و صحرايی و هوايی و آنچه مورد استفاده انسانها قرار می‏گيرد از نعمت‌های مادّی. و اگر تنها از نظر ظاهر و محسوس حكم كنيم: نعمت‌های آسمانی شامل همه آنچه از آسمان مادی نازل است، خواهد بود، چون باران و گرما و نور و سرما و برف و آثار ستارگان و غير آن‌ها.
يكی از عوامل معنوی توسعه اقتصادی، تقوی است. قرآن‌كريم تقوی و پيروی از دستورات الهی را عامل مهم نزول بركات آسمان و زمين می‌داند و می‌فرمايد: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا یَكْسِبُونَ » (اعراف:۹۶)، و اگر اهل شهرها و آباديها، ايمان می‏آوردند و تقوا پيشه می‏كردند، بركات آسمان و زمين را بر آنها می‏گشوديم ولی (آنها حق را) تكذيب كردند ما هم آنان را به كيفر اعمالشان مجازات كرديم.در اينكه منظور از بركات، زمين و آسمان، چيست در ميان مفسران گفت‌وگو است؛ در تفسير نمونه آمده است كه بعضی آن را به نزول باران و روييدن گياهان تفسير كرده‏اند، و بعضی آنرا اجابت دعا و حل مشكلات زندگی انسان‌ها می‌داند، ولی اين احتمال نيز وجود دارد كه منظور از بركات آسمانی، بركات معنوی و منظور از بركات زمينی بركات مادی بوده باشد، اما با توجه به آيات گذشته تفسير اول از همه مناسب‌تر است.صاحب تفسير روشن در توضيح آيه شريفه می‌نويسد: افزونی‌ها و بركات سماوی عبارتست از توجهات معنوی و رحمت‌های روحانی كه سبب گشايش و خوشی روحی و وسعت قلبی و نورانيت باطنی و استفاضه از فيوضات إلهی می‏شود. افزونی‌های زمينی آن نعمت‌ها و بركاتی است كه از كره زمين برمی‏خيزد، مانند آب و خاك و هوا و اشجار و زراعات و حيوانات دريايی و صحرايی و هوايی و آنچه مورد استفاده انسانها قرار می‏گيرد از نعمت‌های مادّی. و اگر تنها از نظر ظاهر و محسوس حكم كنيم: نعمت‌های آسمانی شامل همه آنچه از آسمان مادی نازل است، خواهد بود، چون باران و گرما و نور و سرما و برف و آثار ستارگان و غير آن‌ها.


ویراستار
۵۱۹

ویرایش